Laser półprzewodnikowy

Złącze p—n utworzone z dwóch domieszkowanych wara (np. AsGa). Złącze jest spolaryzowane w stanie przewodzenia. Proces rekombinacji dziur i elektronów może wytwarzać fotony światła niespójnego. Długość złącza jest dobrana do długości fali światła emitowanego, tak by powstał rezonator optyczny. Gdy natężenie przepływającego prądu wzrośnie powyżej pewnej wartości granicznej, fotony poruszające się równolegle do złącza mogą wymusić emisję światła w złączu i zapoczątkować akcję laserową. Jeżeli elektron w atomie znajdzie się w stanie wzbudzonym (wyższym energetycznie od podstawowego), to padający na niego foton o energii równej różnicy poziomów energetycznych wymusza powrót elektronu do stanu podstawowego z równoczesną emisją drugiego fotonu o takiej samej energii jak foton padający. W laserze półprzewodnikowym dochodzi do III wersji (odwrócenia) obsadzeń, czyli większość elektronów znajduje się w stanie wzbudzonym. Padający foton wymusza przejścia energetyczne dla wszystkich elektronów. W ten sposób dochodzi do akcji laserowej: ze złącza emitowana jest wzmocniona wiązka światła monochromatycznego