Księżyc

Drugie po Słońcu, najjaśniejsze ciało na niebie. Średnica K. wynosi 3476 km. K. ma kształt elipsoidy, jego masa wynosi (1/81 masy Ziemi), a przyspieszenie grawitacyjne ma wartość . Prędkość ucieczki z powierzchni K. wynosi tylko 2,4 km/s. K. nie ma ani pola magnetycznego, ani atmosfery. Na powierzchni K. widać rozległe, gładkie powierzchnie zastygniętej lawy, tzw. morza, Największe morze, Morze Deszczów, ma średnicę 1100 km. Na skutek upadku meteorytów na powierzchni K. powstały kratery, największe mają średnice 230 km i głębokość 3 km. Łańcuchy górskie sięgają wysokości 8000 m, a bruzdy księżycowe mają szerokość 5 km i długość 200-300 km. Powierzchnię K. tworzą głównie skały bazaltowe pochodzenia wulkanicznego, a jej kolor jest różny: od bezbarwnego, przez żółty, zielony, niebieski, brunatny po siwy i czarny. Łączna grubość powierzchniowego płaszcza szacowana jest na 280 km, a średnica jądra K. ma prawdopodobnie 1400 km. Temperatura na powierzchni K. osiąga w południe , a tuż przed wschodem Słońca spada do . Obecnie przeważa opinia, że K. powstał około 4,6 miliardów lat temu z materiału wybitego z prawie skondensowanego płaszcza Ziemi. K. ma mniejszą gęstość od Ziemi, wywołaną mniejszą ilością żelaza, lecz podobny skład izotopowy wskazujący na wspólne pochodzenie. Orbita K. jest umiarkowanie spłaszczoną elipsą o mimośrodzie 0,0549, a w jednym z jej ognisk znajduje się Ziemia. Średnia odległość Ziemia Księżyc wynosi 384 400 km.