Komputer

Urządzenie służące do przetwarzania danych liczbowych zgodnie z pewnymi algorytmami (zasadniczo dowolnymi i zmiennymi), zwanymi programami. Pierwsze próby realizacji idei komputera wiążą się z programowalnymi mechanicznymi arytmometrami. Pierwsze takie urządzenie zaprojektował w 1833, ale nie ukończył budowy, angielski matematyk Charles Babbage (1792-1871). Podstawy teoretyczne działania komputera stworzył w 1936 angielski matematyk Alan M. Turing (1912-1954). W latach trzydziestych XX w. konstruowano elektryczne maszyny liczące jednak pierwszym komputerem był ENIAC (Electronic Numerical Interpreter and Calculator — elektroniczny cyfrowy interpretator i kalkulator) zbudowany w latach 1943-1946 przez J.P. Eckerta i J.W. Mauchy'ego na Uniwersytecie Pensylwanii. Zawierał ponad 17 tysięcy lamp elektronowych i służył do obliczeń balistycznych dla potrzeb Marynarki USA. Wykonywał 5 tysięcy operacji dodawania na sekundę. Dalsze udoskonalenie komputera wiązało się z zastąpieniem lamp elektronowych przez tranzystory, wprowadzeniem łatwej zmiany wykonywanych programów (tzw. architektura von Neumanna). Doskonaleniu ulegały metody tworzenia programowania, minimalizowano zużycie energii i rozmiary urządzenia, wzrastała szybkość operacji i niezawodność pracy. Zasada budowy i działania pozostała już niezmienna. Współczesny komputer składa się z centralnej jednostki przetwarzającej (ang. Central Processing Unit, CPU), urządzeń przechowywania danych (stacje dysków itp.), urządzeń peryferyjnych (drukarka, klawiatura, monitor itp.). Główne części składowe jednostki centralnej to: procesor (mikroprocesor), pamięć ROM (Read Only Memory — pamięć tylko do odczytu, służy do przechowywania podstawowych programów i danych umożliwiających działanie komputera) oraz RAM (Random Access Memory — dosłownie: pamięć z losowym dostępem, służy do przechowywania aktualnie wykonywanych programów i przetwarzania danych)