Luneta

Przyrząd optyczny służący do obserwacji dalekich przedmiotów. L. umożliwia powiększenie kąta widzenia odległych przedmiotów bez zmiany akomodacji oka. Najprostsza 1. składa się z obiektywu, dającego rzeczywisty obraz przedmiotu który powstaje w płaszczyźnie ogniskowej lub dalej, i okularu, dla którego przedmiotem jest obraz uzyskany w obiektywie. Jeśli przedmiot jest bardzo odległy (w nieskończoności), to jego obraz otrzymujemy w płaszczyźnie ogniskowej obiektywu i 1. stanowi układ teleskopowy. Powiększenie 1. definiujemy jako stosunek rozmiarów kątowych obrazu do rozmiarów kątowych przedmiotu, co odpowiada stosunkowi ogniskowych obiektywu i okularu. Rozróżniamy 1. Keplera (w teleskopach, spektroskopach) oraz l. Galileusza (w lornetkach teatralnych)