Ferromagnetyk

Substancja o bardzo dużej przenikalności magnetycznej i spontanicznym namagnesowaniu, która łatwo magnetyzuje się w zewnętrznym polu magnetycznym, np. żelazo, nikiel, kobalt; po usunięciu wpływu pola zewnętrznego f. wciąż wykazuje pewne namagnesowanie (magnetyzm resztkowy); namagnesowanie f. przebiega zgodnie z krzywą histerezy; w temperaturze wyższej od temperatury Curie f. staje się paramagnetykiem.