Saturn planeta, a pochodzenie jej nazwy z mitologii rzymskiej i greckiej

Saturn planeta, której nazwa jest hołdem dla rzymskiej mitologii. W starożytnym Rzymie wchodził on kanonu bogów, odpowiadając za rolnictwo, zasiewy oraz czas. Warto jednak wiedzieć, że w mitologii greckiej był on utożsamiany z Kronosem – jednym spośród dwunastu Tytanów. Był on najmłodszym synem Uranosa i Gai. W tym artykule uchylimy rąbka tajemnicy o rzymskiej genezie nazwy tej planety, jak i jej greckim odpowiedniku.

Saturn planeta w mitologii rzymskiej

Saturn to staroitalski bóg ziarna, rolnictwa oraz czasu, który był legendach był potężnym władcą Italii. Posiadał on wiele cech wspólnych z grecką boginią Demeter, a jego małżonką była Ops. Był on ojcem Jowisza, Neptuna oraz Plutona. Miał on być niegdyś władcą świata, bogów i nieba, dopóki jego synowie nie obrócili się przeciwko niemu, odbierając mu władzę. Jego miejsce w niebie zajął później Jowisz, Pluton w podziemiach, a Neptun na morzu. Wierzono, iż za jego rządów panował na Ziemi złoty wiek. Według mitologii ludzkość zawdzięcza mu umiejętność uprawy roli oraz winnej latorośli. Miał on również jako pierwszy ustanowić prawa w Italii. W 497 p.n.e. powstała poświęcona mu świątynia na wzgórzu kapitolińskim. Prawdopodobnie została ona umieszczona w miejscu, gdzie wcześniej składano ofiary z ludzi. Od tamtej pory obchodzono świętu ku jego czci, które określono Saturnaliami.

Co ciekawe miał on również swoich odpowiedników nie tylko w mitologii greckiej, ale również w babilońskiej jako Ninurta, a także hinduskiej w osobie Śani. Na jego cześć nazwano oczywiście później szóstą planetę Układu Słonecznego – co odpowiada współczesnemu rozumieniu słowa „Saturn”. Co ciekawe z jego kultem związana jest również łacińska nazwa soboty, czyli dzień Saturna (łac. dies Saturni). To właśnie od niej wywodzi się m.in. angielska wersja nazwy tego dnia – „Saturday”. Stąd też Saturn planeta, ale również mitologiczne imię.

Kronos (Saturn) w mitologii greckiej

Kronos w mitologii greckiej był najmłodszym tytanem z pierwszego pokolenia. Jak wspomniałem na początku, był synem Uranosa i Gai, a jego siostrą i równolegle żoną była Rea. Władał on światem po tym, jak odebrał tron z rąk własnego ojca. Jego dziećmi byli pierwsi spośród bogów, którzy później prowadzili z nim wojny. To właśnie jeden z najbardziej rozpoznawanych greckich bogów – Zeus powtórzył historię i pozbawił go władzy. Kluczowym miejscem jego kultu była Kreta.

Podobieństwo losu Kronosa oraz jego ojca nie było przypadkowe. W momencie, gdy ów tytan odbierał władzę Uranosowi, ten przepowiedział mu, że straci ją w identyczny sposób. Pamiętając o tym proroctwie, Kronos połykał każde kolejne dziecko urodzone mu przez żonę. Rea w końcu jednak postawiła się mu i ukryła Zeusa w grocie na Krecie u boku kozy Amaltei. Kronosa zmyliła z koeli kamieniem owiniętym w pieluszki, który został przez niego połknięty jako Zeus bez żadnych podejrzeń. Kiedy jego syn osiągnął stosowny wiek, powrócił na górę Orthys do ojca. Rea podała Kronosowi środek wymiotny, powodując, że wypluł pozostałe połknięte wcześniej dzieci. Następnie Zeus ze swoim rodzeństwem pokonał ojca, rąbiąc go na kawałki i w ten sposób zrealizował przepowiednię Uranosa.