Merkury planeta ekstremalna, która znajduje się najbliżej słońca

Merkury planeta pierwsza od słońca, nazywana bywa często ekstremalną. Dzień na Marsie trwa więcej, niż rok na ziemi. W każdym czasie jedna półkula odwrócona do słońca - jest niezwykle gorąca, druga- niesamowicie zimna. Jest jedną z najmniej znanych planet w Układzie Słonecznym. Merkury to skalista planeta, jak Ziemia, Wenus czy Mars, jednak różni się od nich tym, że posiada o wiele więcej żelaza w porównaniu ze skałami niż pozostałe skaliste planety.

Przez dziesięciolecia, najbardziej znanym wytłumaczeniem tego zjawiska, było przypuszczenie, że Merkury masywnie zderzył się innym obiektem, co spowodowało utracenie większej części płaszcza. Jednak, według nowych badań przeprowadzonych przez CTAC (Center for Theoretical Astrophysics and Cosmology) na Uniwersytecie w Zurychu, natura Merkurego, może być efektem licznych kolizji z obiektami o znacznej wielkości.

Naukowcy, prowadzeni przez Alice Chau, rozważali wiele możliwości na wyjaśnienie wnętrza Merkurego, który ma nietypową gęstość i równie nietypowy stosunek żelaza do skał. Po rozważeniu wielu opcji zespół wyłonił najbardziej prawdopodobne wyjaśnienie.

Merkury planeta tajemnicą dla astronautów

Jest zwana tajemnicą, ze względu na nietypową metaliczność. Podobnie jak Ziemia, Wenus i Mars jest to planeta skalista. Idąc dalej, oczywiste jest więc to, że składa się z krzemianów i metali, które tworzą jego jądro, płaszcz krzemianowy i skorupę. Rożni się jednak od przedstawionych obiektów Układu Słonecznego tym, że w budowie przeważa żelazo.

Według szacunków geologów, samo żelazo to 42% objętości całej planety- dla porównania jądro Ziemi to 17% planety. Szukając odpowiedzi na pytanie: Dlaczego tak jest?- powstało wiele teorii. Teorie te można podzielić na dwie kategorie:

1. Merkury, już na początku otrzymał żelazne jądro- stało się to w mgławicy słonecznej. Z uwagi na to, że odległość od Słońca nie jest duża, pewne mechanizmy mogły umiejętnie oddzielać metale od skał, tym samym duża ilość metali powoli zmierzała do wnętrza mgławicy, jednocześnie skały coraz bardziej oddalały się od słońca.
2. Merkury utworzył jądro podobne do innych planetarnych jąder, jednak z biegiem czasu utracił znaczną część płaszcza przez zderzenia lud odparowanie.

Wnioski z badań nad planetą Merkury

Celem badań, było znalezienie odpowiedzi na to, czy chemiczny skład Merkurego, to wynik gigantycznego zderzenia czy kilku mniejszych. Obie możliwości są prawdopodobne. Jednak zespół Alice Chau, sprowadził wyniki badań do pięciu punktów:

1. Badacze są pewni, że pojedyncze ogromne zderzenie lub boczne, wymagałoby precyzyjnych parametrów i dużej prędkości zderzenia, aby powstał Merkury o tak nietypowej budowie. Parametry są nieco większe, gdy weźmiemy pod uwagę boczne zderzenie.
2. Skład impaktora, wpływa na masę i ilość żelaza w planecie po kolizji.
3. Ostateczna masa planety po zderzeniu, ściśle łączy się ze stanem, który był przed zderzeniem.
4. Przypuszczenie mówiące o licznych zderzeniach, nie wymaga dokładnych parametrów geometrycznych, jednak jest ograniczony przez czas i bogaty w lotne składy chemiczne.
5. Wielkie zdarzenia są przyjazne do tworzenia Merkurego, jednak jest to bardzo trudne.

Merkury planeta elementem unikalnego układu planetarnego

Wielkie zderzenia, przypominają o tym, jak chaotyczne są układy planet. Tego typu zjawiska mają wpływ m.in. na układ Ziemia-Słońce, który do dziś jest uznawany za skutek wielkiego zderzenia, jednak mając dużą wiedzę na temat egzoplanet, można powiedzieć że zjawiska te należą raczej do rzadkości.

Dlatego to nasz Układ Planetarny jest unikalny. Wpływ na to ma między innymi powstanie życia, czy też zderzenia które odmieniły kilka z planet. Jednak z innego punktu, nauka o egzoplanetach jest na etapie rozwoju- dlatego może z biegiem czasu zostanie odkryta kolejna planeta Merkuropodobna.