Jak zniszczyć wszechświat?

O ile w prosty sposób możemy wyobrazić sobie zagładę naszej planety z tysiąca różnych powodów - od globalnej wojny jądrowej, po uderzenie meteorytu, to jednak fantazja nie podsuwa nam koncepcji, na to jak mógłby zniknąć cały wszechświat. Postrzegamy go jako ogromną, nieograniczoną przestrzeń. Nawet on jest jednak podatny na oddziaływania o skali wykraczającej poza nasze codzienne rozumowanie. Dlatego właśnie da się zniszczyć wszechświat.

Czy ludzie mogą zniszczyć wszechświat?

Czy nie zastanawiałeś się kiedyś, czy my jako ludzkość mamy taką moc aby zniszczyć wszechświat? Otóż z pomocą przy snuciu teorii na ten temat przychodzi Stephen Hawking – fizyk, którego nie trzeba przedstawiać. Cytowany na łamach „Huffington Post” naukowiec stwierdził, że eksperymenty prowadzone przez ludzi mogą doprowadzić do powstania niestabilnego Bozonu Higgsa. Miałby się on stać tunelem między prawdziwą i fałszywą próżnią, co mogłoby doprowadzić do rozłamu w polu Higgsa. Następstwem tego zdarzenia byłaby zmiana stanu fizycznego wszechświata. Hawking uważa, że taki proces jest możliwy do wytworzenia, przy użyciu gigantycznego Zderzacza Hadronów. Stwierdza jednak, że energia potrzebna do takiej reakcji to 100mld GeV. Przy tej ilości gigaelektronowoltów tzw. „boska cząsteczka” mogłaby spowodować katastrofalny rozpad próżni do „bąbla” prawdziwej próżni, który rozszerzałby się z prędkością światła. To spowodowałoby zniszczenie wszechświata od środka. Wszystko, w mgnieniu oka, przestałoby istnieć. Nie byłoby żadnego ostrzeżenia, ani możliwości obrony. Jednakże możemy spać spokojnie. Aby tak się stało konieczna jest, wspomniana wcześniej, ogromna ilość energii, do której wytworzenia potrzeba by wielkiego urządzenia, które przy obecnym rozwoju technologii jest niemożliwe do utworzenia. Szacuje się, że machina ta musiałaby być większa niż Ziemia!

Czynniki niezależne od człowieka

Jak powszechnie wiadomo wszechświat nieustannie się rozszerza. W związku z tym powstała pewna teoria, mówiąca, że jego gęstość i grawitacja, którą przy tym procesie generuje, może spowodować spowolnienie jego ekspansji, a w konsekwencji odwrócenie jej w przeciwnym kierunku. To znaczy, że zacznie się on „skurczać”, przemieszczając wszystko do wewnątrz i doprowadzając do zderzenia się ze sobą poszczególnych galaktyk z niewyobrażalną prędkością. Teoria ta jest jednak niespójna i zawiera w sobie wiele uproszczeń. Bierze pod uwagę wszechświat jako byt skończony i zamknięty, nie uwzględniając odkryć dotyczących jego kwantowej natury.

Z rozszerzaniem się wszechświata związana jest jeszcze jedna interesująca teoria. Jest ona przeciwna do tej wspomnianej wcześniej i określa się ją mianem „Wielkiego rozdarcia”. Prędkość rozszerzania się wszechświata cały czas wzrasta, a z tego powodu miałoby dojść do katastrofy. Zwolennicy tej teorii twierdzą, że przy pewnej prędkości grawitacja, utrzymująca poszczególne byty ze sobą, nie będzie w stanie dłużej pełnić swojej roli. Na skutek tego, rozerwaniu ulegną nie tylko galaktyki, czy układy planetarne, lecz nawet pojedyncze cząsteczki i atomy. Oznaczałoby to koniec jakichkolwiek, znanych nam dotychczasowo struktur. Grawitacja, tudzież jej brak, może zniszczyć wszechświat.

Możecie być jednak spokojni. Do tej pory nie ma żadnych, pewnych dowodów na potwierdzenie którejkolwiek z koncepcji końca wszechświata. Jedyne co można uznać za pewnik, to fakt, że cały czas się on rozszerza. Na dodatek warto wiedzieć, że omawianie procesy mogą nastąpić dopiero za wiele miliardów lat. Więc, bliższym względem nas, zagrożeniem jest chociażby katastrofa na naszej planecie, czy również, w odległej perspektywie, wygaśnięcie słońca.