Isaac Newton
Sir Isaac Newton (ur. 04.01.1643 w Woolsthrope, zm. 31.03.1727 w Kensington) – fizyk, matematyk, astronom i alchemik. Sformułował prawo powszechnego ciążenia i prawa dynamiki, które przez kolejne stulecia były podstawami fizyki. Jako pierwszy wygłosił teorię, że kolory są efektem padania światła.
Młodość
Ojciec Newtona, Isaac mimo że nie umiał czytać, ani pisać, był dobrze zarabiającym rolnikiem, zmarł, kiedy jego żona była w ciąży z młodszym Isaakiem. Trzy lata później, jego matka Hannah Ayscough poślubiła kościelnego. Newton od początku nie lubił ojczyma i mieszkał z babcią, Margery Ayscough. Z czasem jego negatywne uczucia przeniosły się też na matkę i urosły, co spowodowało, że groził im spaleniem domu.
Mając 12 lat Newton rozpoczął szkołę, gdzie uczono tylko przedmiotów humanistycznych. Matka zakończyła jego edukacją, wypisując go, gdy skończył 17 lat, chcąc by został rolnikiem. Kiedy jednak okazało się, że nie ma do tego talentu pozwoliła mu wrócić do szkoły.
Mając 18 lat zaczął studiować prawo na Trinity College. Na studia zarabiał pracując jako służący bogatych kolegów.
Na trzecim roku studiów zaczął spędzać coraz więcej czasu ucząc się matematyki i fizyki. Był również zainteresowany alchemią. Wykładowca fizyki opierał swoje lekcje na błędnym założeniu Arystotelesa, które obalił Galileusz 25 lat wcześniej. Newton przestał więc uczęszczać na zajęcia, woląc samemu zdobywać wiedzę.
Czytając prace wielkich naukowców, poczuł, że sam też chce dokonać czegoś wielkiego. Spisał pytania, na które ówczesna nauka nie umiała odpowiedzieć. Dotyczyły one grawitacji, natury światła, kolorów i atomów. Kiedy ukończył trzeci rok dostał czteroletnie stypendium, które pozwoliło mu poświęcić nauce cały wolny czas.
W czasie swojego stypendium zaczął dokonywać odkryć na polu matematyki, grawitacji i zachowania światła w optyce. Pracę skończył jednak w swoim domu w Woolsthrope, ponieważ ze względu na epidemię Czarnej Śmierci uniwersytet został zamknięty. Kiedy ponownie go otworzono Isaac Newton wrócił i ukończył uczelnię ze stopniem magistra w 1668. Rok później, kiedy Isaac Barrow, profesor matematyki zrezygnował ze stanowiska zaproponowano je Newtonowi. Miał wtedy 26 lat. Sam Barrow napisał w swoim dzienniku, że uważa wybór za słuszny.
Osiągnięcia Zawodowe i Naukowe
Newton większość swojej wiedzy na temat fizyki i matematyki zdobył samodzielnie. Mimo to osiągnął wiele. Wszystkie swoje odkrycia zapisał w książce Matematyczne podstawy filozofii naturalnej. Wtedy bardzo niewielu ludzi było w stanie ją zrozumieć, mimo że dzisiaj większość jego odkryć wydaje nam się być oczywista.
Newton jako pierwszy stworzył kompletny rachunek różniczkowy, bez którego nowoczesna fizyka i matematyka byłyby niemożliwe. Jest wykorzystywany również w biologii i ekonomii. Newton postanowił to zrobić po przeczytaniu pracy Pierre de Fermata, który podał przykłady zastosowania rachunku różniczkowego.
Wiele źródeł podważa, jakoby Newton zobaczył spadające jabłko, które doprowadziło do sformułowania przez niego prawa powszechnego ciążenia. Nieprawdą jest, że jabłko spadło mu na głowę. Sam Newton wielokrotnie mówił, że widok spadającego owocu nakłonił go do rozmyślań nad powodem dla którego nie leciał w poprzek, lub do góry. W końcu zrozumiał, że ta sama siła, która sprawia, że jabłko spada z drzewa sprawia, że księżyc obraca się wokół Ziemi, a z kolei ona wokół słońca. Ponieważ siła oddziałuje wszędzie we wszechświecie, Newton nazwał ją więc powszechnym ciążeniem.
Podstawą dzisiejszej mechaniki są trzy prawa dynamiki sformułowane przez Newtona. Niestety zawodzą, kiedy ciała osiągają bardzo duże prędkości, lub siła grawitacji jest ogromna. Do tego potrzebne są już równania wyprowadzone przez Einsteina.
Stworzony jednak przez Newtona rachunek różniczkowy, prawo powszechnego ciążenia i prawa dynamiki są prawie wszystkim, czego ludzkość potrzebuje, aby polecieć w kosmos. I dokonał tego, kiedy o międzygwiezdnych podróżach nawet się nie śniło.
Newton był jednak nie tylko fizykiem teoretycznym, wykonywał również wiele eksperymentów. Użył szklanych pryzmatów, aby udowodnić, że światło jest stworzone z kolorów tęczy.
Mimo że był jednym z największych fizyków, o których wie ludzkość, jego notatki dowodzą, że większość swojego czasu poświęcał alchemii. Nikogo nie zdziwi, że nigdy nie udało mu się stworzyć kamienia filozoficznego, ani zamienić żelaza w złoto.
Większość swoich prac Newton opublikował dość późno, ze względu na strach przed krytyką. Psychologowie twierdzą, że mogło to mieć związek z jego dzieciństwem. Kiedy w młodości opublikował pracę, z którą nie zgadzał się Robert Hooke, postanowił więcej nic nie publikować. Stało się to problemem, kiedy Gottfried Leibniz opublikował swoją pracę na temat rachunku różniczkowego. Newton oskarżył matematyka o kradzież jego pracy, czego nigdy nie udowodniono. Większość współczesnych naukowców uważa Newtona i Leibniza za jednakowo odpowiedzialnych za wynalezienie rachunku różniczkowego.
Newton stworzył wszechświat, który poddawał się logicznym, matematycznym wzorom. Udowodnił, że światło słońca i gwiazd jest takie samo i zastanawiał się, czy inne gwiazdy nie mają własnych planet na orbicie długo przed możliwością udowodnienia tej teorii.
Schyłek Życia
W 1696 roku Isaac Newton został nadzorcą Mennicy Królewskiej i przeniósł się do Londynu kończąc tym samym swoją karierę naukową. Swoją nową pracę traktował bardzo poważnie – chodząc od tawerny do tawerny zbierał dowody przeciwko ludziom, którzy podrabiali monety.
W 1703 został prezydentem Royal Society, elitarnej grupy naukowców.
W 1705 roku został wyniesiony do stanu szlacheckiego.
Sir Isaac Newton zmarł 31 marca 1727 roku mając 84 lata. Nigdy się nie ożenił i nie miał dzieci. Został pochowany w Westminster Abbey, w Londynie, gdzie do dzisiaj można zobaczyć jego grób.