Alessandro Volta

Alessandro Volta (ur. 18.02.1745 w Como, zm. 5.03.1827 w Como) – włoski fizyk, znany głównie ze swojej pracy nad elektrycznością. Dokonał również odkryć na polu elektrostatyki, pneumatyki i meteorologii. Jednostka miary napięcia elektrycznego została nazwana na jego cześć.

Alessandro Volta w młodości

Rodzina Volty należała do szlachty, ale nie byli bogaci. Sam Volta do czwartego roku życia praktycznie nie mówił i jego rodzina uważała, że jest opóźniony.

Kiedy miał 7 lat, zmarł jego ojciec, pozostawiając po sobie niezapłacone długi. Do 12 roku życia nauczał go wujek, następnie został posłany do Jezuickiej szkoły z internatem, która nie pobierała opłat, ale naciskała na uczniów, aby zostali księżmi. Jego rodzina nie chciała, aby młody Volta został księdzem, więc został wypisany ze szkoły po czterech latach. Potem spędził dwa lata w seminarium.

Po ukończeniu 18 lat opuścił szkołę. Jego rodzina chciała, aby został prawnikiem, ale Volta nie czuł się dobrze w tej roli. Interesował go świat wokół; chciał zostać naukowcem.

Mimo że jako dziecko miał problemy z mową, w późniejszym czasie nadrobił z nawiązką. Zanim ukończył edukację umiał łacinę, francuski, angielski i niemiecki. Zaczął wymieniać listy z naukowcami, którzy zajmowali się elektrycznością. Jeden z nich, Beccaria, zachęcił go, aby zaczął wykonywać doświadczenia. Uważał, że pomysły Volty są głupie i dopiero eksperymentując sam zda sobie z tego sprawę. Kiedy Volta napisał swoją pierwszą pracę naukową, zadedykował ją Beccaria.

Osiągnięcia Naukowe i Zawodowe

W 1765 roku przyjaciel Volty Giulio Cesare Gattoni założył w swoim domu laboratorium fizyczne i pozwolił Volcie w nim pracować. W tym samym roku napisał swoją pierwszą rozprawkę naukową na temat elektryczności statycznej.

W 1769 roku Alessandro Volta napisał następną pracę, w której porównywał zależności zachodzące w elektryczności do grawitacji. Jednak w 1771 roku czytając pracę swoich poprzedników odkrył, że już wcześniej ludzie doszli do podobnych wniosków.

W 1774 roku zajął się modernizacją programu nauczania w szkołach w Como. Uważał, że dzieci powinny spędzać więcej czasu ucząc się języków i przedmiotów ścisłych. Przez kolejne pięć lat nauczał w szkołach fizyki, pokazując dzieciom różne doświadczenia.

W 1775 roku Alessandro Volta wymyślił urządzenie, które pozwalało na przenoszenie elektryczności statycznej na inne ciała. Napisał list do Josepha Priestley, chcąc dowiedzieć się, czy urządzenie było czymś nowym. Niestety, Volta nie był pierwszym, który je wynalazł. Priestley jednak zachęcał go, by się nie poddawał. Udało mu się stworzyć coś samemu, niezależnie od nikogo innego i powinien być z siebie dumny.

W 1776 roku Alessandro Volta jako pierwszy wyizolował metan. Odkrył również, że w odpowiednich proporcjach z powietrzem, metan wybucha. Dużo później, jego wynalazek miał zostać wykorzystany do stworzenia pierwszego silnika spalinowego. Rok później udało mu się ulepszyć eudiometr. W tym samym roku wyjechał do Szwajcarii, a potem do Francji, gdzie pokazywał swoje wynalazki, aby je rozpowszechnić i stać się bardziej znanym wśród naukowców.

Wyjazd okazał się dla niego opłacalny, ponieważ po powrocie został profesorem fizyki eksperymentalnej w Pawii, gdzie pracował już do emerytury. Rok później odkrył, że potencjał elektryczny w kondensatorze jest proporcjonalny do ładunku. Dzięki temu w 1781 wyjechał w podróż po europie, podczas której demonstrował jak działają jego wynalazki. Stawał się coraz bardziej znany poza Włochami. Po powrocie z podróży napisał pracę naukową o kondensatorze, który skonstruował.

Rozkwit kariery naukowej

W 1791 roku, mając 47 lat, za swoje dokonania na polu elektryczności został wybrany członkiem Royal Society w Londynie, a trzy lata później został wyróżniony ich najwyższą nagrodą – medalem Copley.

W 1792 roku Volta natknął się na opublikowaną rok wcześniej pracę Galvaniego, w której tamten twierdził, że odkrył zwierzęcą elektryczność, studiując żabie odnóża. Volta odkrył, że elektryczność, o której mówił naukowiec wcale nie był zwierzęca. Odkrył, że aby odnóża się poruszyły musi nastąpić kontakt między dwoma różnymi metalami; kontakt z tym samym metalem nie dawała żadnego efektu. Postanowił eksperymentować z samymi metalami. Zapisał jak oddziałują na siebie tworząc pierwszą na świecie listę metali, których można użyć w baterii. W 1797 udowodnił, że niektóre metale mogą przechowywać ładunek elektryczny i aby działać nie muszą być połączone przez ciało zwierzęcia. W niedługim czasie Volta stworzył pierwszą baterię. W 1800 roku opisał swoje odkrycie w liście do Josepha Banksa, jednego z członków Royal Society, który przekazał informację innym naukowcom. Bateria wkrótce stała się wynalazkiem, dzięki któremu zarówno fizycy jak i chemicy mogli dokonywać dalszych odkryć.

Życie Prywatne

W 1794 roku Alessandro Volta ożenił się z hrabiną Ludovico Peregrini, która urodziła mu trzech synów.

Alessandro Volta zmarł mając 82 lata.