Telewizja
Terminu telewizja nie trzeba dzisiaj nikomu tłumaczyć – na stałe zagościła w naszych domach, a ciężko dzisiaj spotkać osobę, która nie posiadałaby telewizora. Mimo to jest to technologia stosunkowo nowa i jest jednym z symboli początków epoki współczesnej. Telewizję fachowo określa się jako dziedzinę telekomunikacji, która przekazuje na odległość ruchomy obraz i dźwięk. Jak ona działa? W jaki sposób powstała? Tego dowiesz się, czytając ten artykuł.
Jak działa telewizja?
Najogólniej rzecz ujmując, obraz jest zarejestrowany przy pomocy kamery telewizyjnej, a dźwięk za pośrednictwem mikrofonu. Pod postacią sygnału jest on potem transmitowany do dowolnego miejsca, zlokalizowanego w zasięgu transmisji. Następnie sygnał ten odbierany jest przez telewizor, który ponownie przetwarza go na obraz oraz dźwięk.
Współcześnie użytkowana telewizja cyfrowa to metoda transmisji sygnału telewizyjnego pod postacią cyfrową do odbiorników indywidualnych, np. satelitarnych. Kompresja obrazu i dźwięku w systemach z rodziny MPEG umożliwia przesłanie kilkanaście razy większej ilości programów niż tradycyjną drogą analogową przy użyciu podobnego pasma. Sygnał telewizji satelitarnej wysyłany jewst z ośrodka nadawczego łączem mikrofalowym w kierunku satelity, który jest zlokalizowany na określonej pozycji orbity geostacjonarnej. Dalej przekaźnik zamontowany na jego pokładzie nadaje odebrany sygnał z powrotem na Ziemię. Pokrywa przy tym zasięgiem określony obszar powierzchni, w innym zakresie częstotliwości niż sygnały nadawane w jego kierunku. Na jednym takim satelicie umieszcza się wiele przekaźników.
Jak powstała telewizja?
Początki historii telewizji sięgają XIX wieku, kiedy to w latach 1870-1890 opracowano podstawowe zasady przesyłu obrazu na odległość. W 1926 roku szkocki wynalazca John Logie Baird dokonał pierwszej emisji sygnału telewizyjnego. Przypominała ona jednak pokaz slajdów, gdyż miała ona płynność na poziomie 12,5 klatki na sekundę. Wynalazek był jednak na tyle rewolucyjny, że zadziwił wszystkich gości zaproszonych do laboratorium Royal Institution, gdzie odbywał się ów pokaz. Jest on uznawany za symboliczny początek telewizji. Warto wiedzieć, że nie była możliwa wtedy transmisja dźwięku. Baird rozwijał sukcesywnie swoje badania, a w 1928 roku skonstruował prototyp telewizora kolorowego i wysłał obraz przez Atlantyk. W kolejnych latach powstał standard transmisji opiewający na 30 klatek na sekundę i 525 linii. Rozpoczęła się działalność komercyjnych producentów odbiorników, określanych telewizorami.
Kolejnym przełomem była transmisja z Igrzysk Olimpijskich w Berlinie z 1936 roku. Telewizja odniosła sukces i stała się obiektem pożądania obywateli większości rozwiniętych państw. Pionierem w tej dziedzinie była oczywiście Wielka Brytania. 1939 roku w Anglii było 19000 telewizorów. Dla porównania w USA technologia ta dopiero raczkowała i w Stanach w przededniu wojny znajdowało się ich zaledwie kilkaset. Telewizja rozpowszechniła się dopiero po wojnie, w połowie XX wieku w USA znajdowało się osiem milionów odbiorników. Przed wojną w Polsce było 20 odbiorników, a pierwszą eksperymentalną stację uruchomiono w 1937 roku. Konflikt przerwał jednak rozwój tej technologii na naszych ziemiach i dopiero w 1952 uruchomiono Telewizję Polską i jej pierwszy kanał – TVP 1. Rozwój telewizji w krajach bloku socjalistycznego był dużo wolniejszy niż na zachodzie, a Polacy nie mieli dostępu do stacji komercyjnych aż do upadku PRL w 1989 roku.