Soczewki kontaktowe

Kiedy ktoś posiada wadę wzroku, najczęściej nosi okulary korekcyjne. Coraz bardziej popularną alternatywą są jednak soczewki kontaktowe. Pozwalają one na dyskretną korekcję wady wzroku, ze względu na to, że nie są tak widoczne jak okulary i nie ograniczają pola widzenia. O ile nie pozostawia wątpliwości, że dzisiaj każdy wie o ich istnieniu, to czy zastanawiałeś się kiedyś jak one działają? Jak powstały te małe „nakładki” na oko, które pozwalają widzieć? Jeżeli chcesz poznać odpowiedzi na te pytania, zachęcam Cię do przeczytania tego artykułu.

Jak działają soczewki kontaktowe?

Zasada działania soczewek kontaktowych jest bardzo podobna do okularów. W zależności od wady, nadwzroczność koryguje się soczewką skupiającą, a krótkowzroczność soczewką rozpraszającą. Mówiąc prościej – soczewka kontaktowa niewielka soczewka korekcyjna, która pozostaje cały czas „na oku”. Musi być ona zaprojektowana w taki sposób aby załamywać i skupiać światło w sposób umożliwiający wyraźne widzenie. Stabilność jej pozycji zapewnia to, że przylega do płynu łzowego na powierzchni oka, co pozwala na jej podążanie za ruchem oka. To jedna z niezaprzeczalnych zalet, które dają jej przewagę nad okularami. Oczywiście nie wszystkie soczewki są takie same. W zależności od rodzaju wady, mają one inny kształt, który pozwala na odpowiednie ukierunkowanie światła odbitego od przedmiotów do naszego oka.

W przypadku bardziej skomplikowanej wady, jaką jest astygmatyzm, stosuje się soczewki toryczne. Wada korygowana za jej pomocą powoduje, że soczewka oka lub jego rogówka jest zakrzywiona tak, że siła załamywania promieni świetlnych różni się w płaszczyźnie poziomej i pionowej układu optycznego oka. Skutkiem tej nieprawidłowości jest zamazane widzenie oraz trudności z dostrzeganiem szczegółów. Soczewka kontaktowa toryczna posiada różne moce refrakcyjne w przekroju poziomym i pionowym, co daje możliwość skorygowania tej nietypowej wady.

Historia soczewek kontaktowych

Choć soczewki kontaktowe są dużo bardziej nowoczesnym rozwiązaniem niż tradycyjne okulary korekcyjne, to ich idea jest o wiele bardziej wiekowa, niż mogłoby się wydawać. Twórcą pierwszej ich koncepcji był sam Leonardo Da Vinci, który opisał ją w 1508r. Kartezjusz dokonał usprawnień w pomyśle swojego poprzednika czyniąc szkice soczewki wypukłej. Przez kolejne stulecia pozostawała ona jednak jedynie na rysunkach wynalazców. Dopiero w 1801r. Thomas Young, jako pierwszy człowiek na świecie, założył prototyp soczewki kontaktowej, który przytwierdzono do jego oka przy pomocy wosku.

Aż do lat 70. XX wieku dominowały soczewki kontaktowe twarde, dopiero w 1970r. oficjalnie zostały wprowadzone na rynek miękkie soczewki. Rozpoczęło to kolejny etap w ich rozwoju i znacząco spopularyzowało ich użycie. Kolejnym kamieniem milowym w ich historii było stworzenie pierwszych soczewek, które wymieniało się okresowo – dokonano tego w 1988r. Jeżeli chodzi o soczewki jednodniowe, które dzisiaj są bardzo popularne, to weszły do użycia dopiero w 1996r. Czyni to z nich stosunkowo świeże osiągnięcie optyki.