Bothe Walter Wilhelm Georg

(1891-1957) niemiecki fizyk jądrowy. Rozwinął metodę pomiarów koincydencyjnych i antykoincydencyjnych w fizyce jądrowej, za co otrzymał Nagrodę Nobla w 1954 (obok M.Borna). Badał korpuskularne właściwości światła, oddziaływanie cząstek alfa z lekkimi jądrami oraz promieniowanie kosmiczne. Uczeń M. Planka, profesor uniwersytetów w Giessen (1930-1932) i Heidelbergu (1932-1945), dyrektor tamtejszych: Instytutu Badań Medycznych im. Maxa Plancka oraz Instytutu Fizyki im. Maxa Plancka (1945-1957).