Becquerel Henri Antoine
(1852-1908) francuski fizyk. W 1896 odkrył zjawisko promieniotwórczości naturalnej, za co otrzymał w 1903 (wraz z Marią Curie-Skłodowską i Piotrem
Curie) Nagrodę Nobla. Zidentyfikował promieniowanie
beta jako strumień elektronów, odkrył (1901) wywoływanie skutków biologicznych przez materiały radioaktywne. Wcześniej badał zjawisko polaryzacji światła i jego przenikania przez kryształy, interesował się magnetyzmem ziemskim oraz fosforescencją powstającą pod wpływem promieniowania podczerwonego. Był profesorem fizyki stosowanej w Departamencie Historii Naturalnej Paryskiego Muzeum (1892-1895), od 1895 profesorem w Ecole Polytechnique w Paryżu, członkiem (1889) Francuskiej Akademii Nauk i jej długoletnim przewodniczącym oraz członkiem Królewskiej Akademii Nauk w Berlinie. Jednostka aktywności źródła promieniotwórczego w układzie SI nazwana jest jego nazwiskiem (
bekerel). Był wnukiem Antoine'a Cesara B.