Jądro atomowe

Jądro atomowe, centralna część atomu zbudowana z nukleonów, zapisywana w postaci (gdzie: E - symbol chemiczny pierwiastka, A - liczba masowa, Z - liczba atomowa); j. zawiera Z protonów (posiada dodatni ładunek elektryczny Ze) i A - Z neutronów, koncentruje w sobie całą masę atomu; j. ma stałą dla wszystkich izotopów gęstość rzędu , a rozmiary rzędu m. Energia wiązania jednego nukleonu w jądrze zasadniczo rośnie wraz ze wzrostem Z aż do żelaza, następnie maleje. Dzięki temu możliwe jest uzyskiwanie energii wskutek syntezy lekkich pierwiastków (reakcje termojądrowe) lub rozszczepieniu jąder ciężkich pierwiastków; j.a. odkrył E. Rutherford (1911).